صفحات

سه‌شنبه، بهمن ۲۳، ۱۳۸۶

برای استاد ارجمندم آقای علیرضا ترابی - پیش از مرگ

در بسیاری از مواقع سنت بر این است که از دیگران پس از مرگ یاد و قدردانی می کنیم اما با این که می دانم استاد عزیزم این پست را احتمالا هرگز نخواهد خواند این پست را در زمان حیات او نوشتم که خودم بدانم و یادم باشد امشب به او بسیار اندیشیدم و به یاد آوردم که این معلم مهربان و آوانگارد در مدت کوتاهی که با او بودم بسیار به من آموخت برای من پس از پدر و مادرم که بزرگترین معلم در زندگی بوده اند، علی رضا ترابی بهترین استادی است که داشته ام

۱ نظر:

  1. سلام "
    حسين عزيز اگر نيك به يادآوري سالها در كنار هم در شهر باستاني ميبد سپري كرديم . اين فرصت بهانه اي شد تا دوباره به وجد آمده و از يافتنت احساس سرور و شادماني كنم.
    دوستي از سالهاي نچندان دور
    عليرضا كفايي محمدنژاد ارتباطات 76
    مهران فولادي و..... اگر به ياد آوردي و دوست داشتي تماس بيگير
    محل كار 02148906117

    پاسخحذف